Według sondaży, urzędujący prezydent Irlandii – Michael D. Higgins, ma 66% poparcia wśród wyborców. 77-letni Higgins zajmuje stanowisko prezydenta od 2011 roku. W wyborach przed siedmioma laty uzyskał poparcie ponad miliona osób (56,8 proc. głosów), co było najwyższym indywidualnym mandatem politycznym w historii kraju. Prezydent Irlandii wybierany jest na siedmioletnią kadencję, którą może sprawować maksymalnie dwa razy. Kandydat musi być obywatelem Irlandii powyżej 35. roku życia i uzyskać nominację ze strony co najmniej 20 posłów, czterech z 31 rad regionalnych lub – w przypadku urzędującego prezydenta – może zgłosić się samemu. Głosowanie odbywa się podczas jednego dnia z wykorzystaniem systemu IRV (instant-runoff vote), w którym wyborcy oznaczają swojego faworyta cyfrą 1; drugiego w kolejności – cyfrą 2 itd. W efekcie nie jest konieczne przeprowadzenie dwóch oddzielnych głosowań: jeśli po zsumowaniu wszystkich głosów pierwszej preferencji żaden z kandydatów nie uzyska 50 proc. poparcia, dolicza się kolejne głosy z kolejnych preferencji.
Ze względu na obowiązujący w kraju system demokracji parlamentarnej prezydent ma głównie obowiązki ceremonialne. Zgodnie z konstytucją powołuje jednak między innymi wskazanego premiera i ministrów, a także sędziów, realizując decyzje podjęte przez rząd. Jednym z najważniejszych uprawnień jest możliwość skierowania ustawy do sądu najwyższego w celu stwierdzenia jej zgodności z ustawą zasadniczą, jednak bez prawa samodzielnego weta. Wraz z dzisiejszymi wyborami prezydenckimi odbywa się referendum w sprawie usunięcia z konstytucji zapisu uznającego bluźnierstwo za przestępstwo (artykuł 40.6.1. Konstytucji Republiki Irlandii z 1937 r. mówi, że zabrania się bluźnierstwa, które jest aktem obrażania lub okazywania pogardy albo braku szacunku dla bóstwa, rzeczy świętych lub wobec czegoś uważanego za święte, lub nienaruszalne). To kolejna z reform pogłębiających podział pomiędzy państwem irlandzkim a odgrywającym historycznie kluczową rolę Kościołem Katolickim.